Başlık sanılabileceği gibi Kerime Nadir'in romanını anlatmaya yönelik değil.Okumadım da açıkçası romanı.Benim derdim başka:Hıçkırık tutması :)
Öyle zamanlarda tutar ki beni hıçkırık,kendim bile katıla katıla gülerim halime:)
Özellikle acı yediğim zamanlarda,çok sıcak içecekler içtiğim zamanlarda,kendime hiç acımıyormuş gibi acı yiyip üzerine de sıcak çay içtiğim zamanlarda hep hıçkırık tutar.
Ama süresi sabır sınırlarımı zorladığı anda ne yapsam da kurtulsam diye kara kara da düşünürüm.
İşte yine böyle bir zamanda nereden duyduğumu hatırlamıyorum ama nefesimi olabildiğince hatta olabilenden daha da fazla tutup beynime:'Yaw arkadaş bu kız nefes alamazsa yaşayamaz,nefes mi önemli hıçkırık mı önemli, yemişim hıçkırığını' sinyalini göndererek anında ilgisini başka yöne çekip hıçkırıktan kurtuluyorum:)
Deneyin gerçekten kurtulursunuz ama dediğim gibi dayanamayacak kadar uzun tutmanız gerekiyor,zira azıcık akıllıysanız beyninizi kandırmanız biraz zaman alıyor.
Akıllıyım ordan biliyorum:))
İyi seyirler...
